Çaldı gitti
Bu dünya bazigârdır (sahnedir)
Bazısını çaldı gitti
Gümrah edip (saptırıp) nicelerini
Yoldaş deyip aldı gitti
Akıl fikir et her kaçan (zaman)
Yüz konan var yüz göçen
Taht-ı asmadan uçan(gökyüzünün tahtında)
Süleyman öldü gitti
Ya mürüvvetli şahım
Ümidim kıblegahım
Bunca yığıp (mal-mülk biriktiren) İbrahim
Neyini alıp gitti
Ciğerini dağlayı dağlayı
Zünnarını (kuşağını) bahlay bağlayı
Niceler ağlayı ağlayı
Niceler güldü gitti
Niceler güle dönmüş
Gül yanıp küle dönmüş
Niceler kile (yalana) dönmüş
Niceler soldu gitti
Kalır sende görde (mezarda) bağlı
Belli bir yurda bağlı
Beyhude Adem oğlu
Yığınağı (mal-mülkü) kaldı gitti
Ahmaklık bilen özüm
Bilmedim söylediğim sözüm
MAHTUMKULU der gözüm
Kan yaşa doldu gitti
