Hayriye Ünal
Baba Adı İbrahim
leke bu kıyas yok firar zor her yerde işaretler
pejmürde hayatını getirmeden gelme-
bak anlatıyorum nasıl geldiğimi -neden buradayım
niçin sana konuşuyorum yalnız senin için yazdığımı bu senaryo
harfiyen cereyan edecek, korkma –var planım
bıçağı sürtecek ve kesmeyecek İbrahim, al bunu
böyle başlasın
şüpheli şahıs: benim
baba adım: İbrahim
ümide yapışanların kavminden ben ben kızıyım İbrahimin
hayata yapışıp kalanlardan
ölümler içinde ölüm beğenmeyen ben
bana vereceğin tek bir şeyin
peşinden
sana korkumu göstereceğim taşıdığım ette
etimle girdiğim savaşı -onu tatmadığın surette
ölüme sana kendime karşı
bütün izinlerin yandı izlerin silinirken kanadı kaplan uyandı
böyle başlamadı hikâye
tam başla! Diyecektim ve doğarken kanla eline
bir cumhuriyet şehrinin
baba adımı ben seçtim ortasıydı Türkiyenin
ciddiyet ayıplanmazdı ve modernizm hâlâ modaydı
çarşı boydan boya, pazarları din bir şemsiye
gibi açılır
odam hava almazdı
kokuyor burası
hastalık sirayet etmiştir
karyolalar sallanıyor film izlerken unutuyor kız çocuğu
-uyuyakalmayı
-her şey görülebilir
-dir
perde bir eşyadır kirpi bir hayvan
nil timsahı diye bir hayvan yok üzgünüm bebeğim
nijerya diye bir ülke var, çeyrek finale çıkmıştı güzel günlerdi
bir isimdi İbrahim
bir erkek dolunca içine İbrahim isminin
helvadan put dokunabilir dinler tarihine inanmak
çelişkiye sürükler
bir kayığın sürüklendiği gibi değil denize
her kayık sürüklenecektir- kitapta yeri var
erkektir bir İbrahim
su büyük bir denizdir bu hikâyede
