Şiirlik Sofrası

Pansuman- Yavuz Altınışık Çok geç sayılmaz vakit Seni sırtımda da saklarım Eritilmiş naylonun hışmına inat Çiçekten çiğdemden ipekten Yara kabuklarında paklarım. Burası dünya Biraz hayret et Dönüp biraz baksana Bunca iş güç arasında Israrla hepsi birbirine benziyor Bunca kasıntılı yüz…

Üzgünüm. Havalı bir korna tonuyla söylüyorum bunları. Çekici alıp örse vuruyorum. Ne çekiçte ses, ne örste incinme. Kılı kıpırdamıyor dünyanın. Dilimi dövüyorum. Sesim kesilsin istiyorum. Çünkü yukarı kalkıp aşağı inince sert yüzeye çarpanın çınlamasını bekleyen çekicin heyecanı lök diye oturuyor…

Cezbede öldürülmüş bir şeyhin müridiyim ben, kamburumda at otlatır soytarının külahı. Babasının bıyıklarına aldanmıştır evini kucaklayan o dökümsüz hayalet. Bir şenliğin çalgısı gibidir, nefesiyle doldurur apış arasında şişkinliğini. Vardır ve sakalları kanatları kadardır çeyiz sandığında sakladığım kızların. Uzaktan kucaklar sevgilisini,…

Beyaz Kundak Üstüne Karakalem Kantıdır  Yavuz Altınışık   85’in yazıymış Bir iç sıkıntısı gibi ağırdan Kurşun dökülüyormuş renklilerin üstüne Kara kornalarıyla kapatırken perdesini tüm şehir Mehter sesleri uzuyormuş radyodan gökyüzüne.   Anamın gök yüzüne babamın gövdesine Çul üstünde oturmuş kenarda…

Yeraltına inelim oğlum karanlık adamlara Silahlara ve yapış yapış masalarda oturup kalanlara Elveda.   Alışveriş merkezinden çıkan o çocuk hiç büyümeyecek Sigara içmeyecek ve fazladan bin yıl yaşamanın Hakkını vermek için süte yumurta kırmanın Çiğ bırakacak içindeki her şeyi.  …