Est Non

“Az’ın sesi çıkmaz ama kalbi atar.”   Uzun zamandır “güzel ve yalnız” ülkemde güzel bir şeye denk gelmek artık pek mümkün görünmüyor. Sadece güzel ve yalnız ülkemde değil tüm gezegende de güzelin korumasız, bir başına bırakıldığına şahit oluyoruz. Nicedir güzel…

Neden, niçin, niye? Gündelik hayatımızda yeri ve önemine dikkat etmeksizin sıkça kullandığımız bu üç soru, muhatabından aynı sonucu mu ister? Sonuç aynıysa, aynı şeyin üç farklı şekilde seslendirilmesini laf kalabalığından başka neye yorabiliriz o halde? Ya da Türkçe dediğimiz dil…

Yazı ile büyü arasındaki irtibatın sağlamlığı dolayısıyla, insanın ne okuduğuna dikkat etmesi gerekir. Çünkü harf aynı zamanda tahrif edendir. Eski İngilizcedeki “grimoire” kelimesinin karşılığı büyü kitabı olup gramer ile aynı kökten gelir. Grammar; yani dilbilgisi! Yazı, bir yanıyla kaderdir. Yazgı dediğimiz…

Başarının elli tonu adlı bir yazı yazsam muhtemelen sıkılırsınız. Kısa keserek toparlamaya çalışmak en iyisi. Yaptığınız işin başarıya ulaşmasını mı istiyorsunuz? Evvela “başarı” denen şeyi kafanızdan silip atın. İşe başlamadan önce sizinle röportaj yapacakların listesini hazırlayın. Arkanızdan methiye düzecek şairlerle…

Kırık ruh gezdiricisi. Atlaslardan artan güzellik. Ki ceplere sığmamıştır serinliği. Cebrail’in kanat vurduğu tebessümde ilk nokta. Yıkıntılar arasında, aldanışını seyrederek bakışını süsler bir kadın. Meşgalesi meşhurdur. Kaburga kemikleriyle döve döve göğertmişler gövdesini. Saçları yolunmuş Zingarina… Ey bekletilmiş suskunluk! Baltayla mı…

15 Temmuz gecesinde neler olup bittiğini hafızalarımızdan çıkaracak değiliz. Ömer Halisdemir’i, Halil Kantarcı’yı, Kazanlı Gazi Mustafa Zorova’yı, Şerife Boz’u ve ismini saymakla bitiremeyeceğimiz nice şehit ve gazileri Türk milleti olarak kıyamete dek minnet ve şükranla anacağız. Tanklara karşı direnenlerin kahramanlıklarını…

Oyun daha sürecekti erken dağıldık. Pis bir peştamal bağladılar dilimizin örsüne. Sen oranın kemik öğüten iklimlerinde, bir serabın huyuyla toplarken eteklerini, makyajını değiştirmekle kendini bulacakların heyheyiyle, cedelleşip kılıç vurduk dağa taşa gün boyu. Rimel çektik çekikten gözlerimize. Gülkurusu günlerin kokusuna…

Yirmi beş yaşlarında, üniversiteyi henüz bitirmiş, Güneydoğunun kırsalından Kürt bir gençle çay içiyoruz. Dünyanın ahvalini sosyolojinin sosuyla tatlandırarak entelektüel modda bir sohbete dalmışız. Çay, sigara gırla! Öte dünyayı dünya ahvalinin haricinde görmekten imtina eden her Anadolu evladı gibi hızımızı alamayıp…

Bilen bilir. Gönlüne sağlık ifadesi en çok Neşet Ertaş’ın dilinde esaslı bir güzelliğe bürünüyordu. Onun söyleyişinde ya da kastındaki sahihlikti belki de ifadeyi bu denli güzel kılan. Sonra bu ifade dilden dile dolaştı, Umberto Eco’nun Gülün Adı romanı gibi anlamsız…

Halk, iktidar mekanizmasının çalışma düzeneğine bağlı olarak üretilmiş bir topluluk biçimidir. İktidarı besleyen halksa halkı da biçimlendiren iktidarın kendisidir. Bu anlamda iktidarla halk arasında birbirinden bağımsız uçurumlar olduğu söylenemez.  Halkın bir alt kültür olarak tedavülde olması iktidarın tedavüldeki üst kimliğini…